به گزارش آسوشیتدپرس از کابل، کشت شاهدانه که معمولا تا 3 متر ارتفاع دارد موج جدیدی است که کشاورزان برای تولید «ماری‌جوانا» به آن روی آورده‌اند. این محصول به اندازه تریاک سود آور بوده و تحت محدودیت‌های مقامات افغانی در نابودی کشت خشخاش قرار نمی‌گیرد.
بر اساس آمار دفتر مبارزه با مواد‌مخدر و جرایم سازمان ملل متحد کشت شاهدانه در افغانستان از 50 هزار هکتار در سال 2006، به 70 هزار هکتار در سال‌جاری رسیده است.
بر اساس نتایج تحقیقات اخیر انجام شده، این ماده هم اکنون در 18 استان از 34 استان افغانستان کشت می‌شود.
این گزارش که ماه گذشته نتایج آن منتشر شد بلخ را به‌عنوان الگویی برای سایر مناطق افغانستان معرفی می‌کند که با تلاش مقامات این استان کشاورزان از کشت خشخاش منصرف شده‌اند، اما اعلام کرده که افزایش کشت شاهدانه باعث ایجاد نگرانی‌هایی شده است.
یکی از کشاورزان بلخی می‌گوید که از غیرقانونی بودن تولید «ماری‌جوانا» اطلاع دارد اما مجبور است برای سیر کردن شکم فرزندانش این کار را بکند. وی ادامه می‌دهد که قاچاقچیان مواد‌مخدر از استان‌های قندهار و هیرمند به شمال می‌آیند تا «ماری‌جوانا» خریده و آن را به پاکستان منتقل کنند.
مقامات ارشد مبارزه با مواد‌مخدر افغانستان معتقدند که هنوز اطلاعات خوبی برای مبارزه با «ماری‌جوانا» ندارند.
سازمان ملل اعلام کرده که محصول شاهدانه در هر هکتار، 2 برابر مقدار کشت شده خشخاش در هر هکتار است و به سرمایه‌گذاری کمتری نیز نیاز دارد بنابراین درآمد آنها با تولید‌کنندگان خشخاش برابری می‌کند.
افغانستان در حالی هم اکنون حدود 95 درصد تریاک جهان را تولید می‌کند که سیاست‌های آمریکا و بریتانیا در این کشور برای مبارزه با تولید مواد‌مخدر در آن بر اساس گزارش‌های مختلف سازمان‌های بین‌المللی و ملی شکست خورده است.
کشت خشخاش پس از تجاوز آمریکا و متحدانش به خاک این کشور در سال 2003 افزایش یافته است و تلاش‌های آمریکا و بریتانیا در این راه به شدت با ناکامی روبه‌رو شده است.
